Czym jest ruch pop-artu? Wszystko co musisz wiedzieć

Obie prace są częścią Ruchu Pop Art. Chociaż pop-art stał się dziś szalenie popularny (i odniósł komercyjny sukces), zszokował i oburzył świat sztuki, kiedy się pojawił.

Jeśli patrzysz tylko na to, jak wygląda pop-art — jasne kolory i zabawna tematyka — przegapisz wiele z tego, co czyni go tak interesującym. Dzieło bawi się pomysłami związanymi z konsumpcjonizmem, środkami masowego przekazu i kulturą popularną, a nawet kwestionuje samą definicję sztuki. Postawił świat sztuki na głowie i na zawsze zmienił sposób, w jaki myślimy o „kulturze wysokiej” i „niskiej”.

Przyjrzyjmy się początkom ruchu pop-artu i temu, jak możemy czerpać z niego inspirację.

Początki i artyści ruchu pop-artu

Artyści popowi odrzucili elitaryzm świata sztuki. Uważali, że wszystko jest godne artystycznego przedstawienia, a nie tylko „podniosłe” i poważne tematy. Kolażowali zdjęcia z czasopism, reprodukowali twarze celebrytów, używali logo firm i prezentowali masowo produkowane przedmioty jako sztukę. Kopiowali, kradli i hojnie pożyczali.

W liście napisanym do przyjaciół w 1957 roku artysta Richard Hamilton zdefiniował pop-art jako:

„Popularne (przeznaczone dla masowego odbiorcy), Przejściowe (rozwiązanie krótkoterminowe), Jednorazowe (łatwo zapomniane), Tanie, Masowo produkowane, Młode (skierowane do młodzieży), Dowcipne, Seksowne, Efekciarskie, Efektowne, Wielki biznes. ”

Krytycy nigdy nie byli w stanie rozstrzygnąć, czy Pop Art był poparciem, czy kulturową krytyką konsumpcjonizmu, kapitalizmu i kultury popularnej. Prawda jest taka, że ​​prawdopodobnie było to trochę jedno i drugie. Komercyjna popularność Pop Artu uwydatniła fakt, że dzieła sztuki same w sobie są tylko kolejnym towarem konsumpcyjnym.

1950: Pop Art rozwija się jako reakcja na konsumpcjonizm

Pop-art pojawił się w okresie powojennym, kiedy masowa produkcja i popularne media nagle eksplodowały. Telewizja, filmy i czasopisma wprowadziły reklamę i kulturę celebrytów do domu każdego człowieka, a produkty wytwarzane komercyjnie były łatwiej dostępne niż kiedykolwiek wcześniej.

Robert Indiana opisał Pop jako „noworodka z nudów ostatecznością i przesyceniem ekspresjonizmu abstrakcyjnego” która całkowicie odrzuciła sztukę reprezentacyjną i figuratywną. Artyści popowi odrzucili sztukę abstrakcyjną, wybierając zamiast tego reprezentowanie rzeczy, które widzieli w otaczającym ich codziennym świecie.

Pop Art ma również swoje korzenie w ruchu Dada, który wprowadził ideę ponownego kontekstualizacji „gotowych” lub „znalezionych” przedmiotów jako sztuki, po prostu podpisując je lub umieszczając w galerii.

Artyści popowi, tacy jak Richard Hamilton i Ray Johnson, tworzyli kolaże z reklam, komiksów i czasopism. Zawłaszczyli popularne obrazy, aby zareagować na konsumpcjonizm i nadmiar powojennego boomu gospodarczego lat pięćdziesiątych.

Lata 60.: replikacja, reprodukcja i komercjalizacja

Począwszy od lat 60. Roy Lichtenstein zaczął tworzyć komiksy, które stały się najbardziej rozpoznawalnymi obrazami pop-artu. Kradnąc swoje obrazy z „niskich” źródeł, takich jak komiksy, i reprodukując je, rzucił wyzwanie światu sztuki, by zakwestionował definicję samej sztuki. Czy to nadal sztuka, jeśli jest to kopia?

Lichtenstein nie tylko kopiował komiksowe obrazy — usprawnił je i wyolbrzymił, aby stworzyć wrażenie dramatyzmu i efektu wizualnego. Ten styl naśladował komercyjny sitodruk, w którym kropki Ben-Day były używane do niedrogiego dodawania cieniowania i złożonych kolorów do wydruków.

Andy Warhol zyskał ogromną sławę dzięki powielaniu masowo produkowanych wizerunków celebrytów, polityków i produktów komercyjnych. W kółko drukował lub ręcznie malował obrazy i wieszał je w galeriach i muzeach, przełamując podział między pracą komercyjną a dziełami sztuki.

W swojej książce Andy Warhol radzi: „Nie myśl o tworzeniu sztuki, po prostu to zrób. Niech wszyscy inni zdecydują, czy to jest dobre, czy złe, czy to kochają, czy nienawidzą. Kiedy oni decydują, twórz jeszcze więcej sztuki”.

Pop Art nadal jest popularny — i odnosi sukcesy komercyjne — dzisiaj

Ruch pop-art pozostaje aktualny przez lata. Słynny artysta pop Robert Indiana nadal produkował i pokazywał odpowiednie prace aż do swojej śmierci w 2018 roku. Keith Haring wywarł niezapomniany wpływ na świat swoimi politycznymi i kreskówkowymi postaciami Pop Art w latach 80.

Dziś neopopowi artyści, tacy jak Yayoi Kusama i Jeff Koons, należą do największych nazwisk w świecie sztuki.

Użyj Pop Art, aby ożywić swój projekt internetowy

Wpływy pop-artu są popularne w projektowaniu stron internetowych jako część szerszego trendu w kierunku maksymalizmu i nostalgii. Może nawet przejąć rolę kolejnego wielkiego trendu w projektowaniu stron internetowych, gdy widzowie zmęczą się postaciami z kreskówek Corporate Memphis.

Jasna, zabawna i przyciągająca uwagę estetyka pop-artu doskonale pasuje do kultury internetowej, która w nieskończoność remiksuje popularne dźwięki, obrazy i memy. Ten styl jest również idealny do tworzenia grafiki wektorowej w projektowaniu stron internetowych, ponieważ wykorzystuje wiele jednolitych kolorów podstawowych i kształtów.

Bezwstydnie korzystaj z estetyki Pop Artu

Pop Art polega na kopiowaniu, kradzieży i ponownym wykorzystywaniu. Po co odwoływać się do niego pośrednio, skoro można uhonorować ducha ruchu, biorąc bezpośrednio z niego elementy? Twórz projekty nawiązujące do najbardziej kultowych elementów wizualnych pop-artu — takich jak komiksowe obrazy, jasne kolory i tekstury w kropki Ben-Day.

Projekt strony internetowej Light Factory podkreśla pracę wideo tego domu produkcji wideo, umieszczając na pierwszym planie klipy ich filmów na dramatycznym ciemnym tle. Wykorzystują odtworzenie pop-artu z miejsca, które stworzyli dla Glenbow Museum, jako efektowny wizualnie wizerunek bohatera.

Agencja Achos stworzyła witrynę internetową dla projektanta i ilustratora Mariano Pascuala, która zawiera wyraziste kolory, odważne czarne kontury i kreskówkowe ikony wizualne, które przywołują pop-art. Kieruje duchem ruchu Pop Art, nie traktując siebie zbyt poważnie. Odwzorowuje również system operacyjny w stylu retro, co stanowi ukłon w stronę projektowania stron internetowych z ery roku 2000.

Odważny wygląd tej strony nie będzie odpowiedni dla każdego klienta. Jest to jednak świetne podejście dla klienta, który chce stworzyć młodzieńczą, zabawną i pełną energii witrynę internetową.

Możesz nawet zatrudnić prawdziwego artystę popowego. Louis Vuitton właśnie to zrobił w swojej niedawnej współpracy z neo-popowym artystą Yayoi Kusama. Projektant witryny marzycielsko integruje charakterystyczne dla artysty wielokolorowe kropki na każdej stronie. Kropki pojawiają się na obrazach i klipach wideo oraz wokół nich, na tłach stron, a nawet w tekście. Obracają się również i wydają się malować, gdy użytkownik przewija stronę.

Minimalistyczny tekst i tła równoważą energetyczny kolor i ruch wzorów w kropki, dzięki czemu ten rodzaj inspirowanego pop-artem wyglądu jest odpowiedni dla niemal każdego rodzaju strony internetowej.

Skorzystaj z szablonu, takiego jak cssdots autorstwa Olivera Hoffmanna, aby dodać miejsca przypominające Kusama lub kropki Ben-Day do układu witryny, a nawet stworzyć w pełni animowane obrazy Pop Art.

Remiksuj, riffuj i kolażuj obrazy

Pop Art wykorzystuje wiele kolaży, zmieniając przeznaczenie istniejących obrazów i zmieniając ich znaczenie, zestawiając je. W projektowaniu stron internetowych kolaże nadają stronom internetowym więcej tekstury i ruchu niż zwykła galeria obrazów.

Witryna „reżysera filmowego, twórcy YouTube i południowoafrykańskiego influencera Dana Mace'a” tworzy dynamiczną stronę internetową z animowanym kolażem w stylu Pop Art. Kolaż przedstawia szeroki wybór prac Dana i ukazuje jego artystyczne podejście i osobowość. Strona główna to chaotyczna edycja pracy wideo Dana, poskładana razem z efektami wycinanki, wycinkami z gazet, zdjęciami, a nawet plamami farby.

Witryna CINELAUNCH wykorzystuje kolaże, aby zilustrować, że jest to aplikacja do finansowania dla filmowców. Zawiera stylizowane zdjęcia filmowców z zabawnymi elementami – podobnymi do odbitek Marilyn autorstwa Andy'ego Warhola – oraz symbolami, takimi jak znaki dolara. Jest to również bardziej minimalistyczny i przystępny wygląd niż niektóre inne witryny w stylu kolażu, ograniczając kolaż zdjęć do kart po prawej stronie ekranu.

Dyrektor kreatywny, Jordan Bauer, wykorzystuje efekty kolażu na swojej stronie internetowej, aby pokazać swoją kreatywną i niepowtarzalną pracę. Jordan animuje kolaże, aby przyciągnąć wzrok odwiedzających i dodać zainteresowania temu, co w przeciwnym razie byłoby standardowym strzałem w głowę. To również skutecznie zwraca uwagę na ich wezwanie do działania.

Baw się kulturą popularną

Odniesienia do popkultury są nieodzownym elementem pop-artu i dzisiejszej memizowanej kultury internetowej. Odwołaj się do aktualnej popkultury w stylu Pop Art, aby stworzyć zabawny i przyciągający uwagę projekt strony.

Witryna agencji Achos prezentuje estetykę ich projektu „seks, narkotyki i rock and roll”. Po prostu używają krótkich fragmentów różnych dźwięków i obrazów popkultury. Dzięki temu skupiamy się na ogólnym efekcie, a nie na jednym konkretnym odniesieniu.

Ich prowokacyjne podejście pasuje do wrażliwości wielu ich klientów (aplikacje randkowe, sklepy z papierosami i produkty menstruacyjne CBD) oraz docelowych odbiorców ich klientów (młodzi, modni i internetowi).

Nie bój się być lekceważącym

Pop Art to znacznie więcej niż prosta estetyka. Był to bunt przeciwko snobizmowi świata sztuki i nieironicznie opierał się na przyziemnych odniesieniach i humorze. Jeśli chcesz naprawdę przekazać ducha pop-artu, wykorzystaj humor i przekraczaj granice.

To oczywiście nie będzie działać dla wszystkich projektów stron internetowych. Firma produkująca słodycze może potrzebować witryny, która wykorzystuje jasną, pop-artową estetykę bez krawędzi. Jednak firma taka jak Tvigwychsin Vodka może przyjąć bunt Pop Art.

Ich strona opisuje drinki jako „ostatnie arcydzieło modernizmu”, cenzurując słowa tak, jakby były przekleństwami i nawiązując do słynnej Fontanny Duchampa – gotowego pisuaru, który był wczesną iskrą Ruchu Pop Art.

W wywiadzie z 1963 roku, przeprowadzonym przez młodego krytyka sztuki GR Swensona i artystę popowego Roberta Indianę, próbują zdefiniować pop-art:

„Czy pop jest śmiercią?

„Tak, śmierć przemytnikom i z góry przyjętym poglądom na temat tego, czym jest sztuka”.

„Czy pop to nowa moralność?”

"Prawdopodobnie. Jest libertynem, swobodnym i łatwym w starych formach, pogardliwym wobec sztywnych zasad swoich starszych”.

Jeśli chcesz naprawdę ukierunkować pop-art, odrzuć zasady projektowania stron internetowych i marketingu. Odrzuć sztampowe standardy, pozwól sobie na zabawę formą i zamiast tego stwórz stronę internetową, która będzie oryginalna i nieoczekiwana.